Gelmedin sevdiğim
Yağmurlar geldi rüzgarlar geldi
Bir yalnızlığın sarısında
Döküldü bir bir yapraklar
Eylül geldi hazan geldi
Sen gelmedin sevdiğim
Çetin kışlara bıraktın beni
Odunum yok kömürüm yok
Üşümek...
Üşümek değil kederim
Yok işte yok
Başımda senin dumanın
Ocağımda yangın adın yok
Gelmedin sevdiğim
Yağmurları biriktirdim hep
Gözyaşlarımı yıkamak için
Göçmen kuşlara verdim hayallerimi
Umutlarım da göç ediyor
Avuçlarımda sarı hüzünler
Bir Eylül daha bitiyor...