HARUN SEZGİN


BEKLEYECEKSİN

GÖLGE HÜZNÜ


BEKLEYECEKSİN

 

Sabırlı ol tomurcuk sen de yeşereceksin

Gecikmiş baharın yolunu bekleyeceksin

Nisan yağmurlarıyla öpeceksin toprağı

Gül fidanları yaşlanırken büyüyeceksin

Yılların gölgesinde şekillenecek yüzün

Gözlerine hayalin resmini çizeceksin

Gökkuşağında bulacaksın bir gün kendini

Oradan dünyaya bakıp gülümseyeceksin

Uzun sürmeyecek gördüğün tatlı rüyalar

Pembe bulutlardan yeryüzüne düşeceksin

Deli sarmaşıklar filizlenirken bahçende

Susuz güllerin solduğunu öğreneceksin

Sonsuzluk kavramı takılınca sınırlara

Zamana hapsedilmiş bir ömür göreceksin

Ellerinle toprağa verirken dostlarını

Yavaş yavaş bitecek ölmeden öleceksin

Gidenler gelmeyecek ve sen özleyeceksin

Sessiz ve çaresiz sıranı bekleyeceksin