GEL GİDELİM GÖNÜL
Tamam artık bunca yıldır kaldığın
Yâd elde durma, gel gidelim gönül
Kâm almaksa yeter sana aldığın
Boynunu burma, gel gidelim gönül
Ömrünün baharı gurbette geçti
Unut artık, tavşan yamaca kaçtı
Umut bahçende güz gülleri açtı
Solanı derme, gel gidelim gönül
Türlü türlü şeyler olmuş bahane
Bakarım sığmazsın koca cihana
Nice yürekte taht kurdun, daha ne
Her şeyi yerme, gel gidelim gönül
Nâmerdin elinden olmasın tacın
Varsa başına sür kendi ilacın
Muhannete gitme, öldürsün acın
Yâd emi sürme, gel gidelim gönül
Ne edelim devran böyle dönüyor
Ateş hep düştüğü yerde yanıyor
Sönerse de yakıp öyle sönüyor
Aklını yorma, gel gidelim gönül
Çekme el kahrını, çekme bu kadar
Üzüldüğün yeter, takma bu kadar
Kırılmış olsan da çökme bu kadar
Sen gönül kırma, gel gidelim gönül
Daha ne kaldı ki ömründen arta
Yarının gözükür hem uluorta
Ufka kapalı bak senin güverte
Hayaller kurma, gel gidelim gönül
Ömrünce dolaştın, dağ dere aktın
Nice hoş sadalar, tadlar bıraktın
Nâmurat ellere umutlar ektin
Ötesin sorma, gel gidelim gönül
Ömür dediğin ne ki, akıp gider
Yaşadığına bak, bir eyvah kadar
Kalan seneleri de etme heder
Artık sürdürme, gel gidelim gönül
20.05.2020, Bozüyük
M. TOPAL (Fevrî)
