GELİNCİK ANNEM
Ben ellerinde büyüdüm
Kucağında ninnilerle
Karlı eteklerin beşiğimdi benim
Ovalarını seyrettim oradan
Ve kırlarında emekledim sevdanla
Toprağından sular içtim ırmak ırmak
Avuçlarımda yudumlarken seni
Bana yok diyordum artık susamak
Hani sen benimdin
Hani sen annemdin
Dört mevsimi bahar yüklü
Üç tarafı deniz
Gül yüzlü gelinciktin
Dağlarını kimler kızdırdı
Dosta yol vermezler
Yollarını kim üzdü senin
Uzar uzar da bitmezler
Hani baharların
Kırlarda çiçek
Çiçek yüklü dalların
Nerde nazlı gelincik
Nerdesin gelincik annem
Başka bahara kalmasın yaşamak seni
Vazifemiz asırlara taşımak seni
Üzülme aldırma gelincik annem
Sonu yok sana uzanan ellerin
Dinecek durulmaz depremlerin
Yine sende kalacak özgür denizlerin
Güneşler senin
Çocuklarının yüzüne gülecek
Deli yangınlar sönecek
Bir gün acıların bitecek
Ben ellerinde büyüdüm
Gelecek de ellerinde büyüyecek
