HARUN SEZGİN


HİCRAN BUGÜN

GÖLGE HÜZNÜ


HİCRAN BUGÜN

 

Cehennem alevinde bir gün

Rüzgarın adı bile gam bugün

Gam esiyor ben terliyorum

Hüzne takılmış akrep ve yelkovan

Yüzüm eskiyor kan terliyorum

Ne bir söğüt gölgesi ne de bir pınar serinliği

Yağmurlar bulutlarda mahzur

Çimenler susuz güller neşesiz

Sahneden çekilmiş bülbüller

Eşinden ayrı aşiyanı yıkılmış

Yaşamak bir ölü deniz bugün

Ve ben de susuyorum

Sulardan içtikçe sözler bittikçe susuyorum

Mezarında ölü gibi

Dillerim hicran söyler bugün

 

Seherin gözyaşlarından belliydi

Bu sabahın bize getirecekleri

Bir boşluk bir yorgunluk biraz kimsesizlik

Sahi nerdeler bu kimsecikler

Nerde sütçülerin taze sesi

Nerde simitçi çocuğun tepsisi

Fırınlar kapalı mı

Ekmekler yandı mı bugün

Hani bakkala inen sepetler

Hani tanla beraber açılan perdeler

Kim icat ettiyse

Evde yokuz makamında çalıyor ziller

Kapılar bugün mahşere mi sürgülendi

Alem uykuda mı şimdi

Benim gecelerim bile yitik

Benim gözlerimde uykular zehirlendi

 

İçime doğmadı ya güneşin

Tadı yok güneşsiz karanfilin

Ve sokaklarda in-cin

İşte beş numaralı ıssızgazi

İşte tenhapaşa çıkmazı

Tıklım tıklım yalnızlık her yer

Bir uçtan bir uca çaresizler bulvarı

Kim nadasa bıraktı bu kaldırımları

İhtilal mi var sayım mı

Olağanüstü bir durum mu

Kimler nadasa bıraktı kaldırımları

Sokak yasak mı yürümek ceza mı

Yoksa mesele ayakkabılarda mı

Sıktılar mı vurdular mı

Ayakkabıcılar da öldüler mi

Yoksa tek ölen ben miyim

Hayat sürer de görmez miyim

Yanaklarımı öpen yaşlardan

Ah bu çok tanıdık yaşlardan

Kirpiklerim ıslak ve ağır da ağır

Gözlerim hicran açar bugün