SOKAKLAR
Bu akşam gökte bir yıldıza daldım
Aldım yüreğimi yollara saldım
Bağrımı taşla avuttum yürüdüm
Ruhumun elinden tuttum yürüdüm
Bir bendim bu yolların divanesi
Bir de sokaklar gölge meyhanesi
Yürüdüm benimle yürüdü evler
Yandı içimde buz tutan alevler
İnsanlar ezdikçe kaldırımları
Kaldırımlar yutmuştu insanları
Geceler hep burda gündüz bir anlık
Her çıkmazın sonu aynı karanlık
Bir duvarda resmini gördüm hüznün
Ben ondan çilekeş o benden üzgün
Yıllar ömrümüzü çalan değirmen
Yalnızlık tutsağı sokaklar ve ben
Şehirler sokaklara gülen hancı
Sokaklar kendi şehrinde yabancı
Şimdi uzaklara sürgün şafaklar
Benim kadar sessiz tenha sokaklar
