YOKTU
Bende adresin ya da resmin yoktu
Öyle giderken içimi yakışın
Ve üzerimde kalan son bakışın
Yağmur yağmur indim aradım durdum
Toprağa düşmüş izlerin yoktu
Benim yürümeye mecalim yoktu
Yıkılmaktan beter düştüm derdine
Düştüm biçareliğin en dibine
Nemli hasretin örttü üzerimi
Başımın yastığı dizlerin yoktu
Bende mevsimlerin baharı yoktu
Görmedim biteceğini bu yazın
Ve rengimizi solduran hazanın
Hüzün yapraklarıyla kuzey oldum
Güneyi getiren nefesin yoktu
Mehtap üşüyorken yıldızlar yoktu
Ben de mehtabı özleyen ay oldum
Bulutlar vurdu güneşe tutuldum
Mecburen sarıldım bu gecelere
Karanlıkta hayalin bile yoktu
Tenimde vuslatların tadı yoktu
Gözlerimde kuruyan bir lalezar
Ve çiçeklerine çığ düşen kırlar
İçime batan dikenleri öptüm
Gül yansıması dudakların yoktu
Teselli adında dostlarım yoktu
Böyle bir başıma avuttum beni
Seni düşünmekten unuttum beni
Gün oldu kendimi sen diye sevdim
Beni ben edecek varlığın yoktu
