.....Saatimi, kolyemi ve künyemi yitirmişim.Takvimlerden çok uzağım.Belki bin yıldır zamanın ötesinde yaşıyorum, belki de bir maverada.Ve künyem bir şarapnel parçasına yenik düşeli kimliksizim.Adımın soyadımın ne önemi var.Ben; baskın gecelerinden sokaklara sürülmüş bir bozgunum.Ben yollara düşmüş biriyim.
.....Kaldırımlarda ezilen benim.Taş üstünde bir taşım yok.Soğuk betonlar üzerinde yağmurlarla yıkanırım.Demirperde gözlerimde ıslanır gelincikler.Uzak bir hayalin uzak sıcaklığında kavrulurum. Yitik baharlara ağlarım.Kıyıda köşede kalmış yazların ağırlığı altında ezlirim.Kaldırımlarda kalırım.
.....Balkon önlerine düşen benim.Saksılarımda durmaz güllerim.Güller misali öz toprağıma hasretim.Amansız bir sele kapılmayı beklerim.Eski aldanışlar ve eski yıkılmışlığımla yol alan bir harabeyim.Ama kim demiş ki harabelerde çiçek açmaz diye.O seli ve çiçeği ölümü bekler gibi bekleyeceğim.
.....Gurbetleri içen benim.Zehirleri katık ettim ekmeğime.Ekmeğime ve sevdama uzanan elleri öpmedim öpmem.Aç susuz ve sefil mesafelerde maratonlar koşarım.Ceset ceset bölündükçe dirilirim.
.....Sen nerden bileceksin ey güzel...!
.....Sen benim kutsal gayemi analayamazsın.Sen pencere önlerinde rahatını düşünürsün.Pencerenden görünen kaldırımları ve yolları bakar-görmezsin.Sen, bu çıplak ayaklı zengini farketmezsin.
.....Ben sadece yoldan geçen birisiyim.Ve yine bugün...Ve yine senin için... Yollardan vazgeçen ve yoldan çıkan benim.