KİYA EMMİ / PÎR-İ FÂNÎ 7
.
Gözü sulu gıza “ağlak” dellerdi,
Değişen oldu mu? De Kiya Emmi!
Gavlatılmış goza “gavlak” dellerdi,
Değişen oldu mu? De Kiya Emmi! PÎR-İ FÂNÎ
.
Sosyal medya geldi gözler açıldı,
Ağlaklar galmadı, güve çoğaldı!
Ne var ne yok deldi, sözler açıldı;
Gavlaklar galmadı, “nüve” çoğaldı! GARA KİYA
.
Geçi yavrısına “oğlak” dellerdi,
Galfa yarısına “çaylak” dellerdi,
Dişi deveye de “gaylak” dellerdi,
Değişen oldu mu? De Kiya Emmi! PÎR-İ FÂNÎ
.
O eski oğlaklar çebiş oldular,
O eski çaylaklar bebiş oldular!
O eski gaylaklar debiş oldular,
Gaylaklar galmadı, “deve” çoğaldı! GARA KİYA
.
Biraz saf olana “alık” dellerdi,
Sarası tutana “çalık” dellerdi!
Golay avlanana “balık” dellerdi,
Değişen oldu mu? De Kiya Emmi! PÎR-İ FÂNÎ
.
Alıkların hepsi alan oldular,
Çalıkların nesli yalan oldular!
Balıkların aslı talan oldular,
Alıklar galmadı, “söve” çoğaldı! GARA KİYA
.
Pîr-i Fânî der ki; “bolluk” var idi,
Herkesin pininde “folluk” var idi!
Behrin değerinde “culluk” var idi,
Değişen oldu mu? De Kiya Emmi! PÎR-İ FÂNÎ
.
Kiya Emmin bolluk yüzü görmedi,
Sana yemin! Folluk izi sürmedi!
Hepsi elin; culluk bize gelmedi,
Culluklar galmadı “düve” çoğaldı! GARA KİYA
.
MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNÎ) / AHMET HELVACI (GARA KİYA)