“Menfaat, Gizlenen Yüzleri Ortaya Çıkarır”
Bazı şeyleri görmek için sarraf olmaya gerek yoktur. İnsanların iç dünyasını anlamak, onların gerçek yüzlerini görmek için bazen bir imtihan, bazen küçük bir menfaat testi yeterlidir. Hayatın en yalın gerçeği şudur: çıkarlar devreye girdiğinde, herkesin ayarı açığa çıkar.
Bir dost düşünün… Yıllarca yan yana yürüdüğünüz, aynı sofrayı paylaştığınız, sırrınızı teslim ettiğiniz biri. Gün gelir menfaat devreye girer, işte o anda görürsünüz ki aslında yanınızda yürüyenle aynı yolda değilsiniz. Menfaatin rüzgârı, maskeleri düşürür. İnsan, gerçek suretiyle sahneye çıkar.
Tarih kitaplarını açın, nice dostlukların, nice kardeşliklerin menfaat yüzünden nasıl yıkıldığını görürsünüz. İmparatorlukların çöküşünde, devletlerin dağılmasında dahi çıkar ilişkilerinin rolü büyüktür. Bir menfaat uğruna verilen tavizler, en büyük kaleleri bile içten çürütmüştür.
Bugün bireyler arasında yaşanan küçük menfaat hesaplarıyla, toplumları yöneten büyük çıkar ilişkileri arasında aslında bir fark yoktur. Sadece ölçek değişir. İnsan tabiatı aynı kalır. Çünkü menfaat, insanın sabrını, sadakatini ve samimiyetini sınar.
Menfaatin girmediği ilişkiler daha berrak, daha samimidir. Oysa menfaat işin içine girdiğinde teraziler bozulur, ölçüler kayar. Hakkaniyet yerini hesaplara bırakır. Çıkarı biten, yüzünü döner. Çıkarı devam eden, size en sadık dostmuş gibi görünür.
O yüzden denir ki: İnsanların gerçek karakterini görmek istiyorsanız, onları menfaatle sınayın. Çünkü menfaat, en iyi turnusoldür. Herkesi gerçek rengine çevirir.
Sarraf gibi altının ayarını ölçmeye gerek yok. Bir çıkar ilişkisi, herkesin ayarını açığa çıkarır. Ve işte o zaman anlarsınız: Kimin dost, kimin sadece menfaat ortağı olduğunu…