Hastane Önünde İncir Ağacı: Yol Geçen Hanına Dönen Şehrimizde Mülteci Gerçekleri
Hastane önünde incir ağacı var, dalları yola sarkar… Ama bekleyin! Bu dallar sadece ağaç dalları değil; kağıt toplama arabaları, sığınmacılar ve dolup taşan sokaklar. Artık her yerde onlar var. Çarşıda, pazarda, meydanda, hastanede... Durum öyle bir hal aldı ki, bazen acaba ben mi mülteciyim diye sorgulamadan edemiyorum. Bu noktada mizahtan kopmadan gerçeklere odaklanmak zorundayız, çünkü işler biraz tuhaflaşmaya başladı.
Peki, bu arkadaşlarımız ne yapıyor dersiniz? Çoğunlukla kağıt toplayıcılığı! Aslında çevreci olduklarını kabul etmek lazım, doğaya katkı sağlıyorlar. Kimi diyor ki "Ekmeklerini çöpten çıkarıyorlar!" Yahu tamam da, bu işin nizamı, intizamı yok mu? Hangi kurallar çerçevesinde yapılıyor bu işler? Çoğu, trafiğin ortasında kağıt toplama arabalarını sürüp kuralları ihlal ederken, küçük kazalara bile sebep olabiliyorlar. Trafikte kırmızı ışık mı? Yok canım, o sadece şehir efsanesi!
Bir de şu var: Bu arkadaşların kullandıkları araçlar... Kim sağlıyor bunları? Hiç düşündünüz mü? Öyle herkesin elinde bir kağıt toplama arabası, sanki devlet desteği gibi! Üstelik çalışma izni var mı, yok mu, o da meçhul. Bu da yetmezmiş gibi, Aksaray Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nin önüne kadar gelmişler. Hastane mi? Evet, o sağlığa kavuşmak için gittiğimiz yer. Ama önünde ne oluyor? Sanki kağıt toplama arabası park alanı. Doktor randevusu alıp muayeneye girenlerin dışarıda kağıt arabaları bekliyor!
Şimdi bir düşünün, muayeneden çıktınız ve dışarıda çöpten topladığınız kartonlar sizi bekliyor. Harika bir manzara değil mi? Ama durun, yanlış anlamayın; buradaki asıl sorun ne kağıt toplama işi ne de geçim derdi. Asıl mesele, her şeyin başıboş kalması. Herkes bir düzene ihtiyaç duyarken, bu kaos ortamı bizi nereye götürecek?
Lafı fazla uzatmayayım, ama durum böyle devam ederse, “hastane önünde incir ağacı” mırıldanması yerini “hastane önünde kağıt toplama arabası” türküsüne bırakacak. Bakalım, bu duruma bir çözüm bulunacak mı?
